Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΗΝΑΣ ΤΟΥ ΣΕΙΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΑΘΗΝΑ… ΚΑΝΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ...
Στην Αρχαία Ελλάδα η μεγάλη γιορτή του Δεκαπενταύγουστου είναι τα γενέθλια της Θεάς Αθηνάς στις 28 του αρχαίου μήνα Εκατομβαιώνα (μέσα Ιουλίου-μέσα Αυγούστου), όταν τελούνταν τα Παναθήναια, η μεγαλύτερη γιορτή της αρχαίας Αθήνας. Στρατηγός των στρατηγών, η Αθηνά η αειπάρθενος, η συνετή, η κόσμια, η καλόβουλη, η μειλίχια, η πολυεύσπλαχνη, προστατεύει τους Αθηναίους. Ναός της ο Παρθενώνας.
Επίσης ο Δεκαπενταύγουστος ήταν η γιορτή της ΜΑΡΜΕΡΑΣ ή Μαρμαρηγής που σημαίνει το φως των άστρων που τρεμοσβύνει.
Το Άστρο αυτό είναι η κόρη του Σείριου.
Αλλιώς η Μαρμέρα λέγεται ΗΜΕΡΑ.
Είναι η ημέρα που το φως από τον Σείριο φώτιζε το πρόσωπο του αγάλματος της ΘΕΑΣ ΑΘΗΝΑΣ στον ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ.
Ο Σείριος είναι το ζωοποιό άστρο της γης. Είναι το άστρο που έχει την απόλυτη ευθύνη για την πορεία της ζωής στον πλανήτη μας. Ο Ιεροφάντης των Ελληνικών μυστηρίων ήταν γνώστης της δραστηριότητας των Αρείων κατοίκων του αστερισμού του Σειρίου … Αυτοί έφεραν την ζωή στην Γαία.
Το Άστρο του Σειρίου, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση, ήταν το άστρο της δημιουργίας της ζωής στην Γη, και το τιμούσαν σε όλη την Ελλάδα με ιερά αφιερωμένα στον Κύνα και τον Κυναίο Δία διότι ο Σείριος ανήκει στον αστερισμό του Κυνός. “Μα τον Κύνα” έλεγε ο Σωκράτης όταν ορκιζόταν και κάποιοι άσχετοι βέβηλοι λένε ότι ορκιζόταν σε σκύλο …
“Υπάρχει μια φυλή ανθρώπων και μια φυλή Θεών, Έχουν και οι δυο πνοή ζωής από την ίδια μητέρα. Χωριστές, όμως, δυνάμεις μας κρατάνε μοιρασμένους, και η μια είναι τίποτα, ενώ η άλλη έχει τον ορειχάλκινο ουρανό για σίγουρη Ακρόπολη. Κι όμως έχουμε κάποια ομοιότητα σε μεγάλη ευφυΐα και δύναμη με τους Αθανάτους κι ας μη ξέρουμε τι θα μας φέρει η μέρα.” Πίνδαρος (ΣΤ΄ Ωδή Νεμεονίκου) @Maria Merabelioti
Η Παρθένος Θεά Αθηνά των Αρχαίων Ελλήνων
Είναι σύμπτωση ότι η ξενόφερτη γιορτή της Παναγίας τον Δεκαπενταύγουστο συμπίπτει με τα γενέθλια της Ελληνίδας Θεάς Αθηνάς στις 28 του αρχαίου μήνα Εκατομβαιώνα (μέσα Ιουλίου – μέσα Αυγούστου), όταν τελούνταν τα Παναθήναια, η μεγαλύτερη γιορτή της αρχαίας Αθήνας; Ή μήπως είναι τυχαίο ότι ο ναός της Παρθένου Αθηνάς στην Ακρόπολη μετατράπηκε σε ναό μιάς ασήμαντης Ιουδαίας ονομαζόμενης ως “Παναγίας Παρθένου”;
Αλλωστε δεν ήταν μόνον ο Παρθενώνας που καταστράφηκε από τους χριστιανούς για να γίνει χριστιανική εκκλησία, αφού σύμφωνα με το διάταγμα του κτηνώδους Ιουστινιανού όλα τα αρχαία Ελληνικά Ιερά έπρεπε να μετατραπούν σε χριστιανικούς ναούς προκειμένου να “εξαγνιστούν”. Σε πολλά δε από αυτά, όπου λατρεύονταν γυναικείες, θεότητες, χτίστηκαν ναοί αφιερωμένοι στην Ιουδαία Παναγία, η οποία φυσικά προσλάμβανε και τις ιδιότητες των αρχαίων θεοτήτων. Η βεβήλωση και κλοπή σε όλο της το μεγαλείο.
Είναι άγνωστο πότε ακριβώς μετατράπηκε ο Ιερός Ναός του Φωτός, ο Παρθενώνας, σε σκοτεινό και μιαρό ιουδαιοχριστιανικό ναό, το βέβαιο όμως είναι ότι επί Ιουστινιανού (482-565) καταστράφηκε και ορίστηκε ως η «καθολική εκκλησία των Αθηνών». Η λατρεία της Ολόφωτης, Ελληνίδας Παρθένου Θεάς Αθηνάς έδωσε με βέβηλο τρόπο την θέση της σε μια ασήμαντη Ιουδαία δήθεν παρθένο (γέννησε δώδεκα παιδιά), και ο Ιερός Ναός πήρε το όνομα “Παναγία Αθηνιώτισσα”. Για τον σκοπό αυτόν μάλιστα και προκειμένου να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της μιαρής λατρείας ο Παρθενώνας υπέστη πολλές καταστροφές και μετατράπηκε σε τρίκλιτη βασιλική.
Το κύρος του ναού ήταν μεγάλο, αφού ακόμη και ο Βασίλειος Β‘ Βουλγαροκτόνος γιόρτασε την νίκη του κατά των Βουλγάρων στην Παναγία Αθηνιώτισσα. Κατά την Αλωση των Αθηνών από τους Λατίνους η εκκλησία συλήθηκε ξανά και μετατράπηκε σε καθολική με την ονομασία «Σάντα Μαρία ντι Ατένε», ενώ αργότερα έγινε τζαμί.
Στην υποτιθέμενη ομοιότητα της παράστασης μιας μαρμάρινης μετόπης του Παρθενώνα με την σκηνή του Ευαγγελισμού οφείλεται εξάλλου η διάσωσή της κατά τον Μεσαίωνα από φανατικούς της μιαρής θρησκείας που κατέστρεψαν και βεβήλωσαν τον αρχαίο διάκοσμο του ναού.
Το πως και γιατί κατάντησαν οι Νεοέλληνες να γιορτάζουν στις 15 Αυγούστου μια ασήμαντη, τυχάρπαστη ιουδαία … είναι γνωστό πλέον, με τις συνέπειες αυτής της ΥΒΡΕΩΣ να απαιτούν πληρωμή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου